niedziela, 7 lutego 2010

Prezent mocno poślubny i wieści zeszłotygodniowe

Prezent mocno poślubny, bo z J. ślubowaliśmy już całkiem spory czas temu i raczej żyjemy już wspomnieniami pięknymi o tym momencie niż żywym przeżywaniem na świeżo. Mój brat (jedyny, młodszy) jednakże, postanowił tamten czas okołoślubny przeczekać z obdarowywaniem nas czymkolwiek, nie chcąc się powielać z czymkolwiek. I tak prezent obiecany był, a Tomcio ciągle myślał nad czymś co jego siostrę zaskoczy i uszczęśliwi. I w końcu znalazł. :)

Braciszek był tak podekscytowany swoją niespodzianką, a ja tak niecierpliwa jego zapowiedziami, żebym "robiła miejsce w galerii (galerii-sklepie jaki prowadzę)", że nie wytrzymałam i zabawiłam się w małego detektywa odkrywając jego tajemnicę... Nie powiem! Zaskoczył mnie! I oto dotarł do mnie w minionym tygodniu taki oto prezent (po)ślubny... :)
 



Stara maszyna Singer, licząca ok. 115 lat, przyłapana przez Tomka na Allegro za całkiem-okazyjną-cenę.
Marzyły mi się nogi ze starej maszyny, bo planowałam dorobić blat i wykombinować zgrabny stylowy stolik na laptopa, co by J. nie narzekał, że nie ma gdzie pracować. I brat o tym dobrze wiedział. Tyle tylko, że jak maszyna doszła to serce mi zmiękło. Żal mi zupełnie tak bezdusznie rozdzielić leciwą maszynę ze stelażem, szczególnie że tyle razem przeżyły i jest na tyle cenna, bo podobno działa. Na blacie urzekła mnie oryginalna wygrawerowana miarka. Przydałaby się jej niewielka renowacja. Narazie maszyna stanęła na części galeryjnej mojego sklepu stając się ślicznym tłem do Jolcinych patchworkowych podkładek.

Tydzień dla mnie był ciężki, pracowity bardzo, obfitujący w liczne warsztaty twórcze, które prowadzę. Satysfakcjonujące, bo nowe, inne, ciągle inspirujące, ale w obecnym stanie nieco wyczerpujące chwilami.
W związku z tym całkiem nie usatysfakcjonował mnie fakt, że mimo chęci nie miałam czasu zabrać się za efektowną działalność. Była chociaż efektywna - gazetnik okazał się wymagać jeszcze szlifowania
rzeźbień, tralek i wielu poprawek, stąd też bardzo mocno znów zaprzyjaźniałam się z papierem ściernym.

A wczoraj była nagroda po ciężkim tygodniu pracy - wypad do klamociarni, który jednak pechowo zakończył się prawie bezowocnie. Prawie, bo nie byłabym sobą gdybym wróciła z pustymi rękami. Wygrzebałam taką oto podłużną tackę. Zachwyciła mnie tłoczeniami i na pewno do czegoś mi się przyda... :)

Na ten tydzień obiecuję poprawę: MUSZĘ w końcu skończyć ten gazetnik.

10 komentarzy:

  1. Lubię stare maszyny do szycia ! Tworzą ciepły, domowy klimat. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Ojaaacieee... czad! Ale maszyna! :))) Ta szufladka na podręczne drobiazgi! Ech... rozmarzyłam się... :)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Pięęęęękna singerówka. Gratulacje! taki prezent to nie byle co :-) Paterka też urocza.

    OdpowiedzUsuń
  4. ostatnio same nogi na targu staroci za 50 zł dostałam.. :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Masz kochanego brata, a maszyna cudowna - przywodzi na myśl wspomnienie mojej Babci pochylonej nad taką właśnie maszyną :)))
    elkaj

    OdpowiedzUsuń
  6. Prezent b. oryginalny z pomysłem i klimatem :-)
    Twój post przypomniał mi ... że mój brat (młodszy Tomek :-) również) nie dostał prezentu ślubnego !
    Muszę pomyśleć nad czymś rownie oryginalnym i z duszą.
    Pozdrawiam ciepło

    OdpowiedzUsuń
  7. Piękny prezent! Taki od serca.
    Dawno temu w szkole też była taka maszyna. Uczyłam się na niej szyć. Bardzo się wtedy zaprzyjaźniłyśmy

    OdpowiedzUsuń
  8. Ładny prezent....brat zna się na rzeczy

    OdpowiedzUsuń
  9. Mój Tomek to taki brat z serii tych, dla których nie ma rzeczy niemożliwych i które lubią odnajdować sposoby by uszczęśliwić drugiego człowieka :)

    Cieszę się, że i Wam się taki prezent podoba. Znaczy, że nie jestem odosobniona, że wolę starą leciwą maszynę od kolejnej ekstra-nowoczesnej- lampy tudzież innego ustrojstwa... :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Gratuluję Brata!Ma chłopak gust!Zatrzymam się u Ciebie troszeczkę, bo cudeńka u Ciebie zobaczyłam!Pozdrawiam serdecznie i zapraszam w wolnej chwili do mnie!

    OdpowiedzUsuń